Seçimi bitirdik ve İstanbul dışında hemen her yerin sonuçları kesinleşti. Ardından da, ülkenin yakıcı gerçeğine işaret eden reel gündemler yine öne çıktı.
Reel gündem denilince, işsizlik ilk maddeyi oluşturuyor. Bu maddeyle içiçe olan bir durum da iş cinayetleri.
Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK), ocak ayı işsizlik rakamlarına göre, işsizlik oranı ocak ayında yüzde 14,7 olarak gerçekleşti. Aralık ayında yüzde 13,5 düzeyinde olan işsizlik, geçen yılın aynı dönemine göre de 3,9 puanlık artış kaydetti. Bu işsizlik oranı, Mart 2009'dan beri ocak ayları için en yüksek düzeyi gördü.
Peki, o işsizlik rakamları nereye yükseldi dersiniz ?
Türkiye genelinde işsiz sayısı geçen yılın Ocak ayı dönemine göre 1 milyon 259 bin kişi artarak 4 milyon 668 bin kişi oldu. Bu rakamlara bakınca, tarım dışı işsizlik oranının 4,1 puanlık artış ile yüzde 16,8 olduğu görülüyor. Genç nüfustaki işsizlik oranı 6,8 puanlık artış ile yüzde 26,7 olurken, 15-64 yaş grubunda bu oran 3,9 puanlık artış ile yüzde 15 olarak gerçekleşti.
Durum bu iken, istihdam verileri de azalma yaşandığını gösteriyor.
İstihdam edilenlerin sayısı ocakta bir önceki yılın aynı dönemine göre 872 bin kişi azalarak 27 milyon 157 bin kişi, istihdam oranı ise 1,9 puanlık azalış ile yüzde 44,5 oldu.
İşgücüne katılım oranlarının belirgin olmasa da bir artışa işaret ettiği sürede, kayıtdışı işsizlik oranı 0,6 puan artarak yüzde 33,1 düzeyinde gerçekleşti.
İş yaşamındaki genel tabloya bakarken en çok göze çarpan durumlardan biri de işçi çıkarımları. Bu durum, istatistiklere veri oluşturan tüm dönemler için önemli.
Bu tezin doğruluğunu irdelemek için özelleştirilen şeker fabrikalarındaki son duruma bakmak bile yeterli…
AKP’nin tüm tepkilere rağmen özelleştirdiği 14 şeker fabrikasından biri olan Kırşehir Şeker Fabrikası’nda, daha çok yeni olarak işçilerin üçte ikisi işten çıkarıldı.
Böylece, yaklaşık 1 yıl önce 300 Bin TL sermayeli Tutgu Gıda’ya tartışmalı şekilde satışı gerçekleştirilen fabrikanın ihale şartnamesinde bulunan “İşçi çıkarılmayacak” maddesine ve “siyasilerin hiç bir şekilde işçi çıkarılmayacak” sözüne uyulmadığı ortaya çıktı.
Satıldığı dönemde 400’ün üstünde çalışanı bulunan fabrikada çalışan sayısı bu rakamın yaklaşık 3’te 1’ine düşürüldü.
Bu gelişmelerin sonucu olarak da, Kırşehir’deki pancar üreticisi yavaş yavaş üretimden vazgeçiyor. Pancar üreticisinin kotalarını çevre illerdeki üreticilere devrettiği bu kentimizdeki pancar ekimi de önemli ölçüde azaldı.
Eeeee, daha ne olsun ki ?
İşsizlik, üretim düşüşü ya da tamamen terk edilişinin yanına bir de iş cinayetlerini koydunuz mu, tablonun ne kadar ürkütücü olduğunu daha net görürsünüz.
Ülkede, 2019 yılının ilk üç ayında en az 392 işçi, Mart ayında ise 108 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
Bu rakamlar, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) Mart ayı iş cinayetleri raporunda yer alıyor.
Rapora göre, Ocak ayında en az 159, Şubat ayında en az 125 ve Mart ayında en az 108 işçi hayatını kaybetti.
Hayatını kaybeden işçilerin 4'ü kadın işçi,104'ü erkek işçi olarak kayıtlara geçti.
Mart ayında yaşamını yitiren işçilerden 5’i çocuk. Çocuk işçi cinayetlerinin 4'ü tarım sektöründe 1'i inşaat sektöründe gerçekleşti.
Ölümle sonuçlanan iş cinayetlerinde öne çıkan nedenler ezilme/göçük, trafik/servis kazası, yüksekten düşme ve kalp krizi. Ölümlerin 1'i (yüzde 0,92) sendikalı işçi, 107 işçi ise (yüzde 99,08) sendikasız.
Bu son veri bile tablonun nedenini ve acı sonuçlarının faturasının kime ya da kimlere kesilmesi gerektiğini çok net gösteriyor.
İşsizliğin azaldığı ve giderek ortadan kaldırıldığı, iş cinayetleri ve bu cinayetlerde yaşanan ölümlerden söz edilmediği bir ülke özlemimiz hiç dinmeyecek. Ve biliyoruz ki, bu özlemin gerçeğe dönüşmesi kapitalizmle mümkün olmayacak.
İnsanca yaşanabilecek, iş güvenliği ve işçi sağlığının tartışılmadığı bir dünya oluşturmak konusundaki kararlılıktan vazgeçmediğimiz günleri çoğaltmak umuduyla