Petrol-İş Sendikası Genel Örgütlenme ve Eğitim Sekreteri Mustafa Mesut Tetik işçi sınıfının maneviyatı ile ayakta durup duyguları ile yaşadığını belirterek konuşmasında, “Ortada bir yenilginin olmadığını, bu duygusal atmosferin 297 gün süren bir direnişin yarattığı sevgiden, dayanışmadan, belki biteceği kaygısından yaşanıyor” olduğu söyledi. Tetik ayrıca özetle şunları kaydetti:
MÜCADELE İLA NİHAYET SÜRECEK
“Roza Lüksemburg’un, Behice Boran’ın arkadaşlarının yenilmediğini ve yenilmeyeceğini, bu mücadelenin Türkiye işçi sınıfı, dünya kadın hareketi nice zaferler kazandıktan sonra ila nihayet süreceğini özellikle belirtmek istiyorum.
LEKELEMEK İSTEYENLERE RAĞMEN
100’lerce konuşma yaptım. İlk kez titrediğimi hissediyorum. Kadın yoldaşlarımızın direnişinin bize çok şey kattığını; Türkiye sendikal bürokrasisine ruh, maneviyat, hedef ve ümit kattığını özellikle söylemek istiyorum. Bu direniş başlarken direnişi terörize etmeye, küçümseyip direnişe türlü yaftalar yapıştırmaya çalışanlar oldu. Marjinal kimi grupların dümen suyuna gitmiş bir direniş olarak, ‘lekelemek’ isteyenler oldu.
ÇOK BÜYÜK BİR SAHİPLENME
Sosyalistlerle, komünistlerle, samimi dindar Müslümanlar ile yola çıkmak, direngen kadınlarla yola çıkmak bizler ve Flormar işçileri için bir onurdu oysa. Kısmen yalnızlaştırdılar ama özellikle Türkiye’deki kadın hareketinden, her mezhepten, iktidar partisi ve yandaşları hariç her ideolojik görüşten çok büyük bir sahiplenme gerçekleşti. Avrupa’da, Mersin’de, Kars’ta, Çorum’da kadınlar kız kardeşleriyle dayanıştı.
HERKES SAHİPLENDİ
CHP, SYKP, TKP, EMEP, HDP, ÖDP, SP, İYİ Parti, Halk Evleri, Umut-Sen, DİSK’e bağlık birçok sendikamız, KESK ve KESK’in tüm bileşenleri, TMMOB’un tüm bileşenleri, Ekmek ve Gül, Kadın Hareketi, Alınteri’nden Kaldıraç’a sosyalist basın, Kızılbayrak’tan Yeni Yaşam’a herkes sahiplendi bu direnişi.
FLORMAR’IN YİĞİT
KADINLARI HİÇ YENİLMEDİ
Burada asla bir yenilgi psikolojisi yok ama duygusalız. Belki çoğumuz bir daha birbirimizi göremeyecek olmanın verdiği kaygıyla, o psikolojik çöküntü içindeyiz. Belki zafer şarkıları söyleyecektik ama bizleri alıkoyan psikoloji bu. Petrol-İş Sendikası ve Flormar’ın yiğit kadınları asla yenilmedi. Bütün kuşatma, yalnızlaştırma, izolasyon çabalarına rağmen bu direniş emek hareketine ve Türkiye kadın hareketine umut oldu. Flormar’ın yiğit kadınları, hepimize çok büyük şeyler öğretti. Bizleri o sırçaköşk diyebileceğim deri koltuklarımızdan ayrı kalınabileceğini öğretti.”