Yeni yıla girmeye bir kaç gün kaldı.
Sorarsanız “bu yıla damgasını hangi olay vurdu” diye pek çok konu sıralamak mümkün.
En son yaşadığımız Konya’da 16 yaşındaki lise öğrencisinin okulundan öğrenci arkadaşlarının arasından apar topar tutuklanması üç günlük cezaevi macerası sonrası serbest bırakılması.
Bu tür konulara alıştık artık.
Küçük yaşta yaşını büyüterek asılan Erdal Eren’in hatıraları bir kaç gün önce gazetelerde, televizyonlarda yayınlandı.
Aradan 34 yıl geçti manzara değişmedi.
Evet!
2014 Türkiyesini özetlemek gerekirse 16 yaşındaki lise öğrencilerinin yeni Türkiye’de devlet büyüklerine hakaret suçlamasıyla tutuklandığı ülke demek yeterli olur.
Bir yıl öncesinde bu gibi haberler özel yetkili ağır ceza mahkemelerinden geliyordu.
O dönem bitti cemaat tarafından dizayn edilmiş özel yetkili ağır ceza mahkemeleri gitti.
Yerine yeni dizayn edilmiş sulh ceza mahkemeleri geldi.
Bunlar güzel mahkemeler!
Yani özel yargı dönemi geride kaldı, “güzel yargı dönemi” başladı.
Toplum olarak yorulduk.
Bir o kadar da bezgin haldeyiz.
Kimimiz mevcut konumumuzu korumak için mücadele veriyor...
Kimimiz ayakta kalmak için...
“Boşverci” takımını hesaba katmıyorum.
Onlar her dönem “bu memleketten, bu milletten birşey olmaz” diye sürekli eleştiren ve üretmeyen, üreteni de pek sevmeyen, her zaman en doğruyu bilen ama hiç bir sorumluluk almayandır.
“Bedelsiz kazanç gibidir onlar” tehlikesiz sularda avlanmayı çok severler.
“Merak bile etmeden güçlünün” ve “ana kucağı kadar sıcak iktidarların kanatları ” altına sığınmış gibi yaparak üç beş kulaktan dolma bilgi ve entellektüel yorumlar yapmayı pek severler.
Sorunlu ve sıkıntılı konulara çok fazla girmezler...
Dönem bunların dönemidir.
Elbette bu dönemde diğer dönemler gibi geride kalacak.
Ancak epeyi acı çekerek bu dönemi geride bırakacağız.