Benim sevgili ülkemde halkını tanımayan aydınlar yüzünden yıllarca başka ülkenin insanları gibi davrandık onlara...Bir çoğumuz köylerimizden çıkıp üniversiteler bitirdik,ekmek sahibi olduk,güzel karılarımız,güzel çocuklarımız ,güzel evlerimiz,güzel arabalarımız güzel yazlıklarımız oldu...Köyümüze bir daha dönmedik...Hatta banyosu yok,tuvaleti bahçede ,yemek yerken çatal kullanmıyor,hepsi aynı tabaktan yemek yiyor diye aşağıladık onları...
Yumurtadan çıktık yumurtayı beğenmedik...
Öğrencime soruyorum:Oğlum -kızım nerelisin?
Öğrencim yanıtlıyor:.........'lıyım...Ama öğretmenim hiç gitmedim...
Saygılar kibar beyler,kibar hanımlar...Bir daha saygılar!
Bu ülke karnını doyurduğu hainler tarafından saldırıya uğradı...O meydanlarda ihanete karşı duran, canını veren insanlar beğenmediğimiz insanlardan oluşmuş olmasın... Tanımakta unuttuğumuz insanlardan ve yok saydığımız,bizim yabancı gördüğümüz insanlar olmasın...Evet aydınların unuttuğu insanların ta kendileri onlar...
Bu onurlu mücadeleyi alkışlarım...Bu mücadeleci halkın önünde saygıyla eğilirim...
Darbelerle büyüyen , yaşamını keskin olaylar içinde geçirerek bu günlere gelen biri olarak derim ki; Hiç bir darbe alkışlanmaz ve haklı olamaz...Kısacası darbeciler haindir...
Ve yine derim ki; Kızdığımız ve kıskandığımız ,suçsuz insanları ihbar etmeyelim...Yalan ihbarcılık da darbecilik kadar kahpeliktir...
Ve günahtır...
Aynı okulda çalıştığım öğretmen arkadaş Çankaya komünisttir diye
(1980) ihbar eder ...Ve anam ağlar...Aylar sonra suçsuz bulunurum...Ve özgür kalırım...O öğretmen ne mi oldu? Kanser...Vallahi billahi kanser...
O halde suçsuz insanları koruyalım...Yargılamalar adaletli olsun...Bu darbeciler hain bile olsa...Sakin olalım...Onlara işkence yapmayalım...
Bu günde yazılan onurlu tarih ; gelecekte insanlık tarihi olacaktır...
Bunu kimse unutmasın...