Koronavirüs salgını tüm dünyayı derinden etkiledi. Bu salgında yaşanan ölümler de tüm toplumların yaşama bakış açısını değiştirdi.
Bu etkileşim ve değişim üç ayı biraz geçen süreçte yaşandı.
Yani yüz günde...
Henüz kontrol altına alınamazken, başlatılan 'normalleşme' süreci de iyi bulgular edinmemizi sağlamadı ne yazık ki.
Görmeye başladığımız normalleşme sürecinin sonuçları, günlük bini aşan vaka nedeniyle pek de olumlu değil. Kaldı ki, rakamlar şeffaf biçimde açıklanmıyor.
Düşüncem odur ki, resmi veriler olarak açıklanan rakamları ikiyle çarpmak en akıllıca yaklaşım olacaktır.
Hükümet, 1 Haziran'dan itibaren ‘normalleşme’ takviminin işleyeceğini duyurdu. Anılan tarihle birlikte 'yeni normal'i henüz içselleştirememiş olan toplum, eski normal alışkanlıklarını kaldıkları yerden başlayarak sergiliyor.
Bunun sonucunda ise vaka sayılarında yaşanan artış devam ediyor. 800-900 bandında seyreden vaka sayısı yukarıda da belirttiğim üzere nihayet bini aştı.
Özellikle de ülkenin doğusunda...
Önce Diyarbakır ve Batman, sonra da Urfa. Bu illerdeki vaka vefat sayısı bu ayin ilk yarısında periyodik olarak arttı.
İlgililer, yasanan hızlı normalleşme sürecinin, salgının başlangıcındaki kadar tehlikeli olduğuna vurgu yapıyor.
Öyle ya, bu tehlike dünyada devam ederken bir ülkede tamamen geçmesi mümkün değil.
Evet, herkes "Ben gereken önlemi alıyorum" diyebilir. Ancak, bireysel alınacak önlemlerin yanı sıra toplu önlemler de alınması gerekir. İşte o noktada, sınıfta kalıyoruz gibi.
Gelinen noktada, Sağlık Bakanlığı ve siyasi iktidarın politikası bireysel önlemlerle sınırlı kalma noktasına yönlendirici gibi duruyor.
Toplu önlemler konusunda ise sanki kaderciliğe teslim olunması isteniyor
O nedenle, çok dikkatli olunmalıdır. Çünkü, tehlike gerçekten de geçmiş değil.