Bir kaynakçası yoktur anlatacağım bu olayın. Nâzım’ın ağzından da duyulmamıştır hiç. Fakat kurgu ve cevap Nâzım’lık olduğu için yaşanıldığı düşünülmektedir.
13 yıl boyunca Bursa cezaevinde hapis olan Nâzım Hikmet, cezaevini bir atölyeye dönüştürüp koğuş arkadaşlarını okuma-yazmaya, resme, şiire, roman’a ve tekstil işçiliğine yönlendirirken aynı zamanda cezaevi yönetimine de farklı konularda yardım etmektedir.
‘’Memleketimden İnsan Manzaraları’’ ve ‘’Kuvâyi Milliye Destanı’’ kitaplarının tamamını, ‘’Piraye’ye mektuplar’’ ve ‘’Yatar Bursa Kalesinde’’ kitaplarının bir kısmını Bursa hapishanesinde yazar. Kitap çevirileri yapıp, tiyatro oyunları ve film senaryoları kaleme alır.
Bir gün denetim için cezaevine Adalet Bakanlığı’ndan müfettiş gelir. Denetim bittikten sonra müdüre: ‘’Nâzım da buradaymış, çağır da görelim nasıl biridir?’’ der.
Gardiyanlar Nâzım’ı odaya getirirler. Müdürün koltuğuna iyice kurulup yayılan müfettiş, şair’i tepeden tırnağa süzer ve ‘’Demek Nâzım sizsiniz. ‘’ der. Ona oturması için yer göstermez. Ayakta bekletir. Kısa bir devlet nutku çekip ‘’sakın kendini özel biri olarak görme. Senin burada herhangi bir mahkûmdan farkında yok’’ diyerek gidebileceğini söyler.
Sırtını dönüp giden Nâzım tam kapıdan çıkarken durur ve müfettişe: ‘’Ömer Hayyam adını duydunuz mu?’’ diye sorar.
Müfettiş hemen atılır: ‘’Tabi ki duydum. Kim duymaz Hayyam’ı.’’
Nâzım: ‘’Peki Hayyam zamanında İran hükümdarı kimdi?” diye sorar.
Müfettiş şaşırır. Hükümdarın kim olduğunu bilmez.
Nâzım konuşmasını sürdürür: ‘’Görüyorsunuz sanatçıyı bildiniz ama hükümdarı anımsamadınız. Yıllar sonra beni dünya anımsayacak ama dönemin Adalet Bakanı’nı ve sizi kimse hatırlamayacak!’’ der ve çıkar...
Müfettiş yaptığı yanlışı anlayıp, Nâzım 'ı geri çağırmaya çalışsa da boşunadır. Nâzım çağrıya yanıt vermez, geri de dönmez…
Çünkü Nâzım Haklıdır. Bugün kimse dönemin adalet bakanını yada müfettişlerini hatırlamazken her 15 Ocak günü milyonlarca insan Nâzım Hikmet’in doğum günü kutlar.
İyi ki doğdun Nâzım Hikmet.