Ramazanın 6. günü sofranızdaki yiyeceklere iyi bakın.
İftar yemeğinin ilk ve değişmez menüsü sıcak bir çorba…
Buram buram kokan kırmızı domatesler.
O güzelim pideyi alıp koklayın ve milyonlarca insanın, dünyanın en zengin toprakları üzerinde, yoksul gözyaşları arasında derin çığlıklar atarak yatağa aç gireceklerini düşünün.
Dahası, binlercesinin Allahu ekber diyerek birbirini boğazlayacağını bilin ve hep birlikte sorun “Neden?”
Çünkü öğrenme ve sorgulama yeteneği yok edilmiş, yalanlarla, sahtekarlıklarla körelmiş toplumlar asla gerçekleri öğrenemez.
Hep umutlarla yaşarlar.
Nede olsa umut fakirin ekmeği.
Minik bebek, henüz neye inandığını öğrenemeden bir başka mezhep tarafından öldürülüşü ve minik bir kuş gibi masmavi gökyüzüne niye uçup gittiğini düşünemezler.
Öğrenme ve düşünme yeteneği körelmiş, her iyiliği ve kötülüğü kadere yorup aklın ne iş gördüğünü hesaba katmazlar.
Bir milletin yarısının aç ve yoksulluk sınırında olduğunu bile düşünmezler.
Ramazan ayları aç kalmak için değildir.
İnananların açla tok arasında eşitlendiği zamandır.
Dinleri, ona inananlar yüceltir.
Bu akşam iftar sofrasında mis gibi pideyi koklayın.
Yeryüzünün en zengin topraklarında aç, yoksul, ölümün kol gezdiği bir coğrafya düşünün.
Ramazan ayında tüm fırınlar pide dışında ekmek çıkartmıyor.
Yoksulun ve nüfusu kalabalık ailelerin pide alacak gücü yok.
Belediyeler fırınları denetlesin, ekmek çıkartmayan fırınları uyarsın.
Ramazan ayını fırsata dönüştüren kötü niyetli esnafa uyarıda bulunulsun.
İbadet ayının fırsat ayına dönüşmesine izin vermeyelim.
İnsanları inançlarının sömürülmesine daha fazla müsade etmeyelim.