Bir senede 365 gün var.
Bu 365 günün her gününde,hep aynı haberleri seyrettik...
Seyrediyoruz...
Okuduk...
Okuyoruz...
İçimiz parçalandı...
Yüreğimiz acıyor...
Ah! Vah! Tüh!
Nidalarıyla üzüldük...
Üzülüyoruz...
Timsah gözyaşları döktük...
Hâlâ o gözyaşlarını akıtarak, sözde vicdanımızı arıtmaya çalışıyoruz..
Sonra hayatımıza kaldığımız yerden devam ettik.
Ediyoruz...
2020 yılının, 365 gününde 300 kadın katledildi.
171 kadın şüpheli bir şekilde hayatını kaybetti.
Elif,Esma,Fatma, Melek, Emine,Özlem...
Hastalıktan, kazadan,afetten değil, erkek şiddeti ile yaşamını yitirdi.
Kadınların 292’si evinde...
52’si sokak ortasında...
9’u arabada...
3’ü dükkanda...
2’si eğlence mekanında...
2’si hastanede...
6’sı işyerinde...
1’i kafede...
1’i okulda...
5’i otelde...
5’i parkta...
1’i ise diğer bir kamusal alanda öldürüldü. Kadınların 31’i; göl, gölet, sulama kanalı, nehir, çay, dere, dere kenarı, deniz kenarı, sahil gibi su ve kenarı alanlarda öldürüldü veya cansız bedenleri bulundu.
Kadınlar öldürülüyor!
Güneşi balçıkla sıvama gayretiyle, bu ölümlerin üzeri; kaza, intihar, iyi hâl, cinnet,namus denilerek örtülmeye çalışılıyor.
Failler bu cesareti, aymazlığı nereden, kimlerden alıyor?
Sen; sayın savcım!
Sayın hakimim!
Sayın kolluk kuvvetim!
Adaleti sağlayamayan yasalara yaslanma!
Her kadına; kızın, eşin, torunun,annen, kız kardeşin, yeğenin olarak bak.
Kravat takana indirim verme!
'Namusumu temizledim.'
'Gözüm kararmış hatırlamıyorum.'
'Ekonomik sıkıntıdan cinnet geçirdim.'
'Ayrılmak istedi, ben istemiyordum.'
Veyahut her ne ise, bunların hiçbiri bir annenin, kadının, kızın canını almaya asla bahane olamaz!
Bunun adı sadece vahşettir!
Bir sene 365 gündür.
Bir günün;
her dakikasında, her anında, bu ülkede kadınlar öldürülürken...
Bir yılın sadece 8 Mart'ı Kadınlar Günü değildir.
Babalar kızlarına, erkekler eşlerine, abiler kardeşlerine, yargı, adalet,hükümet kadınlarına kol kanat gerdiğinde her gün, kadınlar günüdür.
U-mutlu kalın...