30 Mart 2014’de sadece yerel seçim olmayacak.
Ayın zamanda AKP politikalarının oylanacağı bir dönem olacak.
Bu seçimler aynı zamanda hem muhalefet için, hem de iktidar için oylama niteliği taşımaktadır.
Ana muhalefet için de referandum olacak, çünkü Kılıçdaroğlu’nun izlediği politikaların başarılı olup olmadığı halk tarafından oylanmış olacak.
AKP için de aynı sonuç taşıyacak, Gezi’den ‘Çılgın Projeler’e Cemaatle tartışmadan özel yaşama kadar tüm müdahale izleri taşıyan uygulamalar oylanacak.
Ayrıca önümüzdeki yerel seçimler Cumhurbaşkanlığı ile genel seçimler için yol haritası olacak.
30 Mart Yerel seçimleri, bir çok açıdan 89 yerel seçimlerine benzerlik taşıyor.
Zamanlama olarak her iki seçim de Mart ayında yapılmıştı.
Anavatan Partisi tek başına iktidardaydı.
Devletin tüm imkanları iktidar partisinin başkan adaylarının emrine verilmişti.
Hiç unutmuyorum, Bedrettin Dalan kamuoyu araştırmalarında açık ara farkla İstanbul’u kazanacağı gazeteler tarafından yazıldı, çizildi.
Hatta yerel seçimlerden kısa bir süre sonra Merhum Özal Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturmak için hazırlık yapıyordu.
1989 yerel seçimleri yapıldı, ANAP beklediğini bulamadı.
İstanbul’da Nurettin Sözen açık ara önde seçimleri kazandı.
Ankara’da, İzmir’de bir çok büyük ilde, Sosyal Demokrat’lar büyük farkla seçimleri kazandı.
Hiç kimsenin beklemediği sonuçlar ortaya çıktı.
Ancak alınan sonuçlar Sosyal Demokrat programlara verildi.
Gebze’de, Darıca’da, Çayırova’da SHP 1989’da, seçimleri kazanmıştı.
Gelelim bu seçimlerdeki yarışa:
Ortada program yok, hedef yok, sadece adaylar üzerinden seçim yarışması var.
Genel Başkanlar üzerinden seçimler yürüyor.
Eğer, oylama genel başkanlar üzerinden yapılırsa, beklenmedik sonuçlar ortaya çıkar.
CHP, birçok yerde kendi partili adayları yerine diğer partilerden devşirme aday arayışı içerisinde.
Bu sonuçlar sandığa nasıl yansır, bugünden kestirmek mümkün değil…
Görünen bir gerçek var ki,
2014 Yerel seçimleri referandum niteliği taşımaktadır.