Son günlerde sakin, sağduyulu bir ses görmek mümkün değil.
Bütün taraflar kılıçlarını ve kalkanlarını kuşanmış, çarpışmaya hazır durumda.
30 Mart 2014 seçimlerine giderken ürktüğümü söylemeliyim.
Bakıyorum, hiç kimse bir şey vaat etmiyor.
Daha güzel bir kent, yaşanabilir çevre tartışması yok.
Birinci önceliğimiz sağduyu ve itidaldir.
Yaklaşan fırtınalı günlerde, Türkiye gemisinin doğru pusula ve rotaya ihtiyacı var.
Kavga tırmandı.
Tribündeki seyirciler, sahadaki kavgaya dahil oldu.
Ne sağduyu ne itidal, kimsenin umurunda değil!..
Öncelikle, AKP iktidarının üçüncü dönemi, ne kadar fazla oy alırsa alsınlar, tepkilerin kabardığı, yönetmenin zorlaştığı bir dönemdeyiz.
Siyasi kutuplaşma yüzünden, önümüzdeki süreçte ciddi sıkıntılar olma endişesi taşıyorum.
Tabii ki, bu endişeyi sadece ben taşımıyorum.
Sohbet ettiğim birçok insan endişeli durumda.
Bu gerilimli ortam uzun müddet sürdürülemez.
Ortaya çıkanlar kehanet değil.
Yaşadığım tecrübe, tarihi gerçekler bu yönü işaret ediyor.
Ne yazık ki bugün yaşadıklarımız üç sene öncesinden daha yüksek ve gergin bir havada seyrediyor.
Türkiye, bir yılda iki kırılma yaşadı.
Birinci kırılma Gezi Eylemleri oldu.
İkinci kırılma ise 17 Aralık İstanbul merkezli yolsuzluk operasyonu…
Her iki durumda da iktidar itidalli davranmadı.
Gezi eylemleri öç alma noktasına döndü.
AKP içerisindeki bazı vekiller Gezi’nin daha fazla tırmanmamasını istedi.
Henüz Gezi’nin yaraları sarılmamışken yeni bir krizle uyandık.
Bakanlar istifa etti.
Artçılar devam edeceğe benziyor.
Ortalıkta dolaşan bilgiler, daha fazla savrulacağımızı gösteriyor.
Kocaeli Milletvekili Fikri Işık yeni kabinede Sanayi Bakanı olarak yerini aldı.
Eski Bakan Nihat Ergün dinlenmeye çekildi.
En başarılı bakanlar arasında olduğu söylenen Nihat Ergün’ün kabine dışında kalması çok şaşırtıcı oldu.