Elim kaleme gitmiyor...Olumlu şeyler düşünüp, iyimser gülüp, iyimser yazılar yazmalıyım diyorum; beceremiyorum...
Ne kendimi gereyim ne de okurlarımı gereyim...
Toplumun genetik,biyolojik,seksolojik, ahlaki,olumlu neyimiz varsa hepsi bozuldu...
Sadece bu kadar söylüyorum.Bu ülkeye yazık...
''MASAMDAKİ OYUN '' Adlı şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum:
bugün odamın perdelerini
sonuna kadar aç
dağılsın korkular
ve yalnızlığım
hüzünlü şarkıları topla
aydınlığa fırlat
Odamda çalsın
bütün zamanlarda ege zeybeği
dur
masama dokunma
gün gelir hesap sorar
sen yokken o vardı
can yoldaşlığından
yaşam yoldaşlığına
geçişte
üstünde kalsın
sözcüklerimin
hamile bıraktığı kadın
ama sen
bırakma ellerimi
marmara'nın gülüşüne inat
ege'nin sevdasına düş
yelken aç
kanat kanat
otur yanıma
sevdanı anlat
kaçıncı perdede rolüm
bu son perde mi
bıktım
kadını terkeden
şairi oynamaktan
bu kez böyle olmayacak
biliyorum
sen ve ben
oyunun tüm perdelerinde
iki sevdalı iki dost
ve
yarınları umutlu
Yarınlarımızın umutlu olması dileklerimle...