KÖYÜM ''Pınaryazı 2001''

İsmail Kadı

 

İki Aydır Köyümdeyim
Bir Gün Görünmesem Ortalıkta
Dostlar Arar Beni...

Köyümün Kahvesi Akşamları Açılır
Masa Dolu Gençler
Ada Çayı Demlerler
Söyleşi Başlar
Gençler
Ve Ben
Hepsi Benden Yaşlı
Umut Toplarız
Yarın Toplarız
Ekmek Toplarız
Çam Ağaçlarına Asılmış Yıldızlardan

Utanmasam Ağlarım
Cebinde Çay Parası Olmayan Gençlerden
Hepsi Onurludur
Kahveciye Bir Göz
Tütün Parasına Veresiye

Beni Severler
Bazen Çayımı Bile İçerler
Şairin Parası Geçmez
Şiirlerimi Okurum Onlara
Düş Olur
Umut Olur Aş Olur Eş Olur

Sevdalanırlar Gizlice
İşte O An
Kurşun Değmez Onlara
Umut Yolculuğuna Çıkarlar
Dolaşırken Dünyayı
Saat Geç Oldu Gideyim Deyince
Bana Kızarlar
Her Şeyin Gizi Bozulur...
Gideyim Desem De 
Alır Gider Beni Gece
Sözcükleri Seviştirerek
Sabaha...

Her Gece Aynı Sahne
Aynı Oyun
Oyuncular Değişir
Değişmeyen Tek Şey
Çam Ağaçlarına 
Asılı Yıldızlardan Umut Toplamak

SİZLERLE ONUR DUYUYORUM KÖYÜMÜN DEMOKRAT,AYDIN GENÇLERİ...BU ŞİİR BENDEN SİZE GELSİN....

 

İlk yorum yazan siz olun
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.