Bir kaldırım düşünün. Üzerinde sarı şerit olan, kaldırım boyunca devam eden. Bu yol üzerinde kimlerin yürüdüğünü ve kimlere yapıldığını hiç düşündünüz mü ? Siz değil de bu resimlerde görünen cam geri dönüşüm konteynerini buraya koyan arkadaşlar düşünmemişe benziyor. Eğer o sarı şeridin hayati önlemini bilselerdi emin olun oraya koymazlardı.
Sarı Şerit Nedir Ve Kimler Kullanır: Sarı şerit görme engelli vatandaşların gidecekleri yerlere güvenli bir şekilde gidebilmesi için yapılır. Üzeri özellikle dolgulu olması gerekir. Çünkü ayak duyuları ile o yolun sarı şerit olduğunu bilmeleri için.
Şimdi bu yol üzerinde gözlerinizi kapatıp sadece sarı şerit üzerinde yürüdüğünüzü hayal etmenizi istiyorum. Yolun yarısına geldiğinizde bu konteynıra çarptığınızı veya değneğinizin çarptığını hayal edin. Siz ne yapardınız? Bu yol üzerinden el yordamı ile karşınıza neler çıkacak diye düşüne düşüne yürümeye devam mı ederdiniz, yoksa yol daha güvenli diyerek yoldan mı devam ederdiniz.
Yolun kenarından yürümeye çalışan beyaz bastonlu görme engelli arkadaşımızla karşılaştım. İlk önce kendine ayrılan yoldan değil de, neden yolun kenarında yürümeye devam ediyor diye, düşünürken konteyner karşıma çıktı. Kim bilir kaç kere engele takıldı. Sadece burada değil, engellilere ayrılan yerleri işgal eden insanlar var hayatımızda.
Empati yapsalar kendilerini onların yerine koysalar, hayat onlar için işkence olmak yerine keyif olacak. Bir dizide seyrettim ve gerçekten çok hoşuma gitti.
Olay lise de geçiyor. Sınıfa tekerlekli sandalyede bir öğrenci geliyor. Yeni öğrencinin bu halini gören iki tane şımarık çocuk, öğretmenlerinin yanında çocukla dalga geçiyorlar. Öğretmen buna kızıyor ve onların deyimi ile “madem çok havalı bir araba ikiniz içinde alalım, bakalım havalımı tekerlekli sandalye “ diyor ve iki hatta üç sandalye getiriyor. Üçüncü öğrenci dalga geçmiyor, fakat arkadaşının durumu hakkında empati kurmak istiyor. Empati başkasının yerine geçtiğini düşünme tarzıdır. Öğrenciler gün boyu çıkış saati gelene kadar bu tekerlekli sandalyede hiç kalkmadan günlerini geçirmeye çalışıyorlar. Okulun koridorundan geçmeye çalışıyorlar, sınıflarda sıraların arasından yerlerine geçmeye çalıştılar. Gün boyu sıkıntıların hepsini yaşadıklarında öğretmenin ve arkadaşının yanına gelerek tek tek özür dilediler.
Başkalarının hayatları hakkında düşünce ve davranışlarımızda önce empati kuralım. Bizler olsak o durumda neler yaparız veya neler düşünebiliriz. Bunları yaptığımız sürece hayat gerçek anlamda hem çok keyifli hem de yaşanılır bir yer olur.
Bu arada fotoğraftaki yer Gebze Güzeller Mahallesinde bulunan Dr. Sadık Ahmet Parkı yanındaki kaldırım. İnşallah en kısa zamanda kaldırılır ve yapılan hatanın farkına varılır. Önemli olan bu hayatta saygı duymaktır. Saygının olduğu yerde sevgi yeşerir ve koca bir çınar olur.
Nihal Şeker