Bir insan olarak herkesin can güvenliğinden endişeliyim...
Önce bir anne olarak çocuklarımın geleceği için...
Sonra bütün çocukların geleceği için...
Sonra insanlar ve diğer canlılar için..
Tesadüfen yaşıyoruz artık.
Her sabah sevdiklerimizden helallik alarak çıkıyoruz evden.
Her geçen gün, dönme ihtimalimizin azaldığını daha fazla hissederek...
Bu son zamanlarda yaşananlar, değme fantastik kurgulara taş çıkartır cinsten.
Ülke film setine döndü adeta.
Başrol oyuncusu belli, geri kalanlar figüran...
Düşündüklerimi, olanlar karşısındaki hissettiklerimi yazmaya elim varmıyor.
iyimser bir duygu arıyorum yüreğimde ama maalesef bulamıyorum.
Yazmak kolay...
Söylemek kolay...
Varsayımlar kurmak kolay...
Bunların, gerçeği değiştirmede bir etkisinin olmamasına katlanmak çok zor.
Hiç yoktan olan ölümlere seyirci kalmak katlanılmaz...
Ve bunlara her geçen gün yenilerinin eklenmesi...
Pisi pisine, salt bireysel çıkarlar için, canlara kıyılıyor ülkemde!
Korkunç!
Ölüm listesi yayınlanıyor gazetelerde.
................. öldü.
................. öldü.
................. öldü.
Bir ömrün sonu, dört kelime.
Üç saniyede yazılıyor.
İnsan canının ederi, üç saniyede yazılan dört harf!
Olan ölenle, geride kalanına oluyor.
Hatta geride kalanı da, üç-beş gün sonra unutup gidiyor.
Bir varmış, bir yokmuş gerisi...
İnadına daha çok okumalıyız bu yüzden.
Daha çok okutmalıyız çocuklarımızı.
Farkındalıklarımızı arttırmak ve bu gidişe dur demek için...
Bir taşla kuşlar vuranların, sapanlarını kırabilmeyi daha çok göze alabiliriz gibime geliyor.
Yaptıklarının farkedilmeme rahatlığını yok edip, ikirciklendirmek için...
Sağırların duyar, körlerin görür, lal ların konuşur olması için.
Ve en çokta yürekli olmak için.
Terör deyip yıkıyoruz ya suçu üzerimizden.
Merak ediyorum, bu ne rahatlık, aymazlık?
Nasıl kaçıyorsunuz ki içinizdeki terörden?
Son zamanlarda, çok endişeliyim ben dedim ya!
Okumak istemiyorum artık, üç saniyelik dört harfi.
Hiçbir şeyin farkında olmadığımızı düşünsem de,
farkına varmamız gerektiğinin
farkında-lığını fark ettiğim için bir nebze farklıyım .
Farkında olmayanlardan!
Gerçi neye yarıyor bilmiyorum.
Hiç bir şey yapamamanın verdiği çaresizlik işte.
Dedim ya, faili meçhul bir yazıyım.
Öylesine...