Mavi bulutların üzerine pembe başlıklı konuşmalar yapmak,
geyik muhabbetlerinin arka bahçelerinde iklimsel düşler kurmak, elbette
insan denilen düşünen canlının hakkı olmalıdır.
Devlet eğittiği insanların emekliler dünyasında oynadığı trajedileri
ve komedileri seyretmekten başka bir iş yapmıyor...Belli kariyerlerde
yıllarca görev yapmış, bugün emekli olmuş insanların çoğu psikolojik sorunlar yaşıyor...Elbette ekonomik zorlukları bir kenara atmıyorum.
Emekli, yalnızlaşan insan formatında üretkenlikten uzak, amaçsız, yarınsız,
önemsiz, geçmişini ağıtlarda bırakarak yaşamaya çalışıyor.
Böyle olmamalı...Bugün emeklinin yıllarca ürettikleriyle,
artı değerleriyle ayakta kalan sosyal devletin üzerine düşen görevlerini
anımsatmam ayıp olmaz mı? Devleti yönetenler anayasayı okumuyorlar mı? Peki herkes sağlam da aksayan ayak nerede?
Kullandığımız maddelerin atıklarını tekrar üretime kazandırmak için yatırımlar yapıyor, milyarlar harcıyoruz da emeklileri yaşama ve üretime
kazandırmak için hiç bir şey yapmıyoruz...
Emekli insanların madde atıkları kadar değeri yok mu?
EMEKLİ OLDUN ÖL.......
Çocukları, gençleri koruyan korumaya çalışan sosyal devlet
emekli insanları korumak için niçin sorumsuz davranır....
Emekli insanları korumak ha ha....Komik değil mi?
Emeklileri: Yalnızlıktan, üretimsizlikten, alkolden, eriyip gitmekten, loto ,toto, borsadan, at yarışlarından....Kadın mı? Evdeki yetiyor zaten...
Birikmiş yazılarımın damıtılmış deneyimlerini sarı kapaklı kavanozlarda biriktirmeliyim.
Hazan mevsimine düşmeden göz yaşlarımı saklamalıyım göz
pınarlarımda...Emekli olduktan sonra ağlayacak çok zamanım olacak.
Şimdiden ağlamaya gerek yok...
Her canlı bir gün emekli olacak...Eğer sarı kapaklı kavanozlarda yazılarınızın damıtılmış deneyimleri varsa vay halinize...
SİZE İYİ YOLCULUKLAR
MUSALLA TAŞINDAKİ İKİ REKATLIK SALTANATA...