Kötü bir tartışmaydı içeriği olmayan politikacı tartışmaları gibiydi. Tartışmacıların en bilinçsizi bendim. Çoğu üniversite okumuştu, bir iki dil bilenler bile vardı. On kişiydik, ülkenin sorunlarını konuşacaktık. Ama olmadı! Beceremedik! Tartışamadık! Cep telefonları buna müsaade etmedi. Toplantıyı yarısında iptal ettik. Telefonlar bilinç, kültür dinlemiyor! Ben hariç bütün arkadaşlar telefonlarına yenik düştüler. Benim telefonum yoktur, ben bu şerefe daha eremedim. Diğer arkadaşları bilemem ama bu toplantıdan sonra anladım ki ben hala çok cahilim. Konuşma tartışma ve insanları ikna etme yeteneğim sıfır. Bizler bu kafalarla beğenmediğimiz bu sistemi değiştiremediğimiz gibi, o uğruna ölümlere gidip geldiğimiz sistemi de kurmayı beceremeyiz… (Gericiyiz gerici)

Adamın üç cümle konuşmadan telefonu çalıyor, dışarı gidiyor, konuşuyor geliyor, bu defa başka birisinin ki çalıyor. Bir saat içinde herkes böyle gitti geldi. Hiçbir şey konuşamadık. Dikkatimizin dağıldığı gibi moralimizde bozuldu. Yani telefonların düşüncelerimizden, toplantının öneminden çok daha büyük bir öneme sahip oldu ortaya çıktı. Okuyoruz, yazıyoruz ülkemizin sorunlarına kafa yoruyoruz. Ama henüz oturup kalkmasını, insanlara kendimizi anlatmasını, onları ikna etmesini bildiğimizi iddia edemem. Entelektüel insanlar tartışmayı bilen insanlardır. Gülmesini bildikleri gibi ağlamasını da birler. Egoları olmaz başka insanları ilgiyle dinlerler. Kendilerinden çok fazla söz etmezler.

Bu eleştirimden dolayı kimse benim teknolojiye karşı olduğumu sakın çıkarmasın. Osmanlı teknolojiyi kullanamadığı için parçalandı. Şu an ki toplumsal Osmanlının son yıllarından çok farklı değil. Bugünden teknolojiyi kullanma kültürümüz yok ne fark ediyor.

Adamın işi yok, evi yok, üzerine giyecek elbisesi yok, çocuğuna okul harçlığı vermiyor veremiyor, ama cebinde en pahalısından telefonu var. Bir kitap alıp okumuyor ama kontör alıp konuşuyor.  Ayrıca telefonu çoğumuz kötü amaçlar için de kullanıyoruz. Yine çoğu insan interneti de kötü çirkin işler için kullanıyor. Bunun böyle olduğu herkes tarafından da biliniyor.

Bir arkadaşım anlatmıştı; uzun süre birbirlerini görmeyen kardeş çocukları bir araya geldikleri bir gün yüz yüze konuşacakları yerde ellerindeki tablet bilgisayarlarla birbirlerine mesajlar çekerek konuşmaya çalışmışlar, geleceğin toplumu işte böyle şekilleniyor… İşte, emperyalizm ürettiği bu aracı halka böyle kullandırtıyor ve bu gidişe en çok da kapitalizme karşı olanlar.

Bir akşam fabrika servislerinin kalktığı bir duraktan geçiyordum. Durakta bekleyen insanların hepsinin elinde telefon, telefonların içine kafalarını gömmüşler kimse kimseyle konuşmuyordu. Tren garlarında otobüslerde, minibüslerde, sokakta, kahvede her yerde bu iş böyle, bir gün sokakta telefonla konuşan bir adam karşısındakine ağza alınmayacak küfürler ediyordu…? 

Sevgili okurlarım, Türkiye telefon ithalatı harcamasında dünyada birinci sırada, gerisini sizler düşünün!