BİR BAŞKADIR BENİM MEMLEKETİM...!

16 Nisan bize bir kez daha bu ülkeyi “rıza, onay alınmadan” yönetilemeyeceğini göstermiş oldu. Önce halkın yarısının muhalefet ettiği bir rejim değişikliğini dayatıp sonrada demokrasi söyleminin arkasına hiç kimse saklanamaz. İnsanlığın ortak değerlerine sırtını çevirmiş “din, mezhep ve baskı temelinde” şekillenmiş başarılı bir yönetim modeline dünyada raslamak mümkün değil. Seçmenine ilk vaadi “idam cezasını getirmek” olan bir başkanla uygar ülkeler arasında kendinize yer edinemezsiniz. En önemlisi her fırsatta “vergi affı, pirim ertelemesi, bol kepçe faizsiz kredi” benzeri ekonomik destekler önümüzdeki günlerde acısı ağır bir şekilde önümüze konulur. Gerçekçi olalım, yeni şartlar bize köşemize çekilme, siyasi yaşamın dışında mutlu bir gelecek vaat etmiyor. Ne basın, ne üniversite, ne de sendika korunaklı alan değil. *** ÖNCE EKMEKLER BOZULDU 37 yıl önce Oktay Akbal’ın yazmış olduğu bir yazı geçmişle geleceği anlatır gibiydi; "önce ekmekler bozuldu, sonra her şey... çünkü yeryüzünde savaş vardı. insanlar sebebini bilmeden, düşünmeden ölüyor, öldürülüyorlardı.Savaş kelimesi dünyanın her yerinde en çok kullanılan söz olmuştu. Radyolarda marşlar, nutuklar şaşkın insan sürülerinin üzerine savruluyor, gazeteler korkuyla okunuyordu. tramvaylar, vapurlar sabahları, akşamları tıklım tıklım, daima aceleci, sinirli, teláşlı bir kalabalığını şehrin bir ucundan öteki ucuna taşıyıp duruyorlardı." ..sonra her şey. her şey ekmekle başladı; ekmekle bitecek. Bir çocuk, bir ekmek almak için evinden çıkar. bir çocuk. bir ekmek. neye inanırsanız inanın, ikisinin de kutsal, ikisinin de kıymetli, ikisinin de alabildiğine saf ve masum olduklarını inkar edemezsiniz. çocuk, ekmek almak için evinden çıkar ve geri dönemez. niçin? çünkü birtakım adamlar, kirli ellerini birtakım ekmeklere sürmüşlerdir; ekmekler bozulmuştur. çünkü çocuk, daha ekmeğe varamadan kirli eller çocuğa da dokunmuştur. Oktay Akbal’dan alıntıdır.