Bir haftalık ayrılıktan sonra bugün yeniden sizlerle olmaya karar verdim.
Gazetecilik bir virüs gibidir; insana bulaştı mı, bir daha onu söküp atamazsınız.
Üstelik yüreğinizde insan sevgisi varsa, gördüğünüz yanlışlıklar sizi huzursuz eder.
İlk baharın hayat dolu öpücüğü insana dair tüm renkleri nasıl da yan yana tutuşturmuş….
Tabiat Ana'nın insana verdiği onca zenginliği, nasıl da hoyratça tüketiyoruz…
Her şey kirleniyor, tek kirlenmeyen tabiatın insana verdiği karşılıksız doğal zenginliklerdir.
Bazen anlaşılması zor olaylar yaşıyoruz.
Her şey paraya ve güce odaklanmış durumda.
30 Mart yerel seçimleri sonrası toplumda derin bir sessizlik oluştu.
Eski bir dostum hep şöyle derdi; “Bu sessizliğin arkası hiç iyiye alamet değil!”
Umarım öyle olmaz!..
Geçtiğimiz hafta sonu sevgili Sedat Tüze Ağabeyimizi ebediyete uğurladık.
CHP Gebze İlçe binası önünde yapılan cenaze töreni sevenleri, dostları hep bir aradaydık.
Herkesin Sedat Tüze ile mutlaka bir anısı vardı.
Sıkı bir CHP’liydi.
Kolay değil, 28 yaşında CHP’den Gebze Belediye Başkanı oldu.
Hiçbir zaman partisinden uzak kalmadı.
CHP’nin ikinci ilçe örgütü, Sedat Tüze’nin ofisiydi.
Partililerin her daim uğrak yeriydi O’nun ofisi.
Bu geleneği oğlu Serdar Tüze devam ettirecek.
Sedat Tüze’nin cenazesinde hatırladığım eski bir dost, Erol Gürlü oldu.
Zamansız bir ölüm, sevenlerinden alıp götürüyor insanı.
Para pul, hiçbir işe yaramaz olur.
Hep söylemişimdir, ihtiyacımdan fazla para beni huzursuz eder.
Çünkü, bendeki fazla para, bir başkasının yaşam kaynağıdır.
Kim bilir, kaç kişi bizim gibi düşünüyor acaba?