İzmir’de annelerinin kâğıt toplamak için dışarda olduğu sırada yaşları 1-5 arasında değişen 5 küçük çocuk elektrikli sobadan çıkan yangın sonucu yaşamını yitirdi.
Çok dramatik ve iç parçalayıcı bir durum.
Üzülmeyen zaten insan olamaz!
Bu olay sonrası sosyal medyada ucuz klavye densizleri hemen atlamış ve yazmış, ‘’Bu kadar çocuk yapmasaydınız!’’.
Bu ülkede sadece ekonomik yoksulluk değil, vicdan, insaf, ahlak fukaralığı da yaşanıyor.
Sizin insanlığınız batsın!
Sorun 5 çocuk yapılması mı?
Bütün mesele bu mu?
Yoksa gelir dağılımında derin uçurumlar yaratan bu kirli düzenin sayesinde yoksulluk ve yokluk nedeniyle çocukların göz göre göre ölmesi mi?
Annenin çocuklarının karnını doyurmak için üç beş kuruş kazanmak adına sokaklarda kâğıt toplamasının anlamı yok mu?
Yalnızca bu çocuklar değil daha öncesinde de birçok yavrucak besbeter yaşam koşulları içinde yaşamlarını yitirdi.
Yine çocuklar tacize uğradı, öldürüldü.
Basına ve kamuoyuna yansıyanların dışında kim bilir şu an bile ne kadar çok çocuk kötü besleniyor ve fena yaşam sürüyor…
Bunlardan bi haberiz.
Çünkü ateş düştüğü yeri yakıyor.
Ölen öldüğü ile kalıyor!
5 küçük kardeşin ölümü bir-iki gün içinde unutulup gidecek.
Onlardan geriye yaşamadıkları bir ömre dair acı son kalacak.
Sosyal medya beyinsiz, gerçek yaşamdan kopuk bir sürü ipsiz, sapsızın zıvanadan çıktığı mecra oldu.
Çocukların ölmesinde bile anneyi suçlayacak kadar alçalabiliyorlar.
Her konuda ahkam kesip sözüm ona görüş belirtiyorlar.
Her şey sadece ilgi çekmek ve sayfalarında takipçi kasmak için!
Sosyal medyanın ruhsuz sanal dünyasında gerçeklerden uzaklaşmış bu tiplere ilgi göstermeyerek etkisiz hale getirilebilir.
Oysa sosyal medya bilinçli kullanıcılarıyla faydalı bir mecra haline dönüşebilir.
Birçok yazımda ‘bilinçli sosyal medya kullanıcısı’ üzerine görüşlerimi ifade ettim.
Sanal alemde tutsak-bağımlı gibi kalarak asıl dünya üzerine saptamalar yapılmaz.
Sanal ortamda her şeyi yazma, davranma isterisine sınır çekilmediği andan itibaren sakat şeyler ortaya çıkıyor.
Sosyal medya kullanıcısı neyi nerede ve nasıl ifade edeceğine kendisi otokontrol uygulamalıdır.
Canı yanmış insanların canını daha çok yakacak veya absürt paylaşımlar kimseye bir şey kazandırmaz.
Saçma sapanlığın ortasında insanlığımızı kaybetmeyelim.
Gerçek yaşamda olan biten her türlü acıyı kalbimizde hissediyorsak, paylaşabiliyorsak işte o zaman insanlığın ayırdına varırız.