Pazartesi güne erken başladık.
Gebze merkezde mitinge giden yollar tamamen kapalı tutuldu.
Miting alanına ulaşabilmek için Kızılay Caddesi üzerinden yürüyerek trafo meydanına, toplanma alanına ulaştık.
32 yıldır Gebze’de gazetecilik yapıyorum.
İlk defa tüm engellemelere rağmen bu denli sendikaların geniş katılım gösterdiği 1 Mayıs mitingine tanık oldum.
Cuma pazarının başlangıç yeri olan trafo meydanından üst-baş aramasından geçtikten sonra yürüyüş kortejlerinin bulunduğu yere giriş yaptık.
En önde Türk-İş’e bağlı sendikalar, Petrol-İş, Tek Gıda-İş oldukça kalabalık katılım gösterdi.
DİSK’e bağlı Birleşik Metal Sendikası Genel Başkanı Adnan Serdaroğlu kendi sendika kortejinin başında yer aldı.
Eğitim-Sen, Makina Mühendisleri Odası, CHP, EMEP, TKP, HDP, Artvin Cerattepe, Birleşik Haziran Hareketi gibi çok sayıda sendika sivil toplum temsilcileri oldukça yüksek katılım gösterdi.
Yürüyüş kortejlerinde atılan sloganlar “kıdem tazminatıma dokunma” söylemi dikkat çekiciydi.
Gebze’deki sendikal mücadelenin sembol isimleri Petrol-İş Sendikası Şube Başkanı Süleyman Akyüz, Birleşik Metal Şube Başkanı Necmettin Aydın, Eğitim-Sen yönetimi, Sendikalar Birliği her yıl 1 Mayıs’ı Gebze’de kutlanması için özel gayretleri yadsınamaz.
Miting alanında sohbet ettiğim sendika yöneticileri kıdem tazminatı konusunda Hak-İş ve Türk-İş yönetimi Ak Parti iktidarını cesaretlendirdiklerini ima etti.
Eğer birlikte mücadele etme imkanı olsa, bu tartışmaların hiç biri gündeme gelmezdi.
Emek şehri Gebze ilk kez sağdan sola uzanan tüm sendikaların katıldığı 1 Mayıs mitingine coşkulu bir şekilde ev sahipliği yaptı.
DİSK’in mücadeleci sendikası olan Birleşik Metal Sendikası Genel Başkanı Adnan Serdaroğlu 1 Mayıs’a Gebze’de katılmayı tercih etti.
Türk-İş’in mücadeleci sendikası Tek Gıda İş Genel Başkanı Mustafa Türkel de tercihi Gebze oldu.
Kıdem tazminatı sendikalar için kırmızı çizgi olduğunu söylemek abartılı olmaz.
Çünkü işçiler siyasi içerikli slogan atma yerine sürekli olarak kıdem tazminat konusu üzerinde ısrarla durdu.
Gebze’deki 1 Mayıs kutlamalarına her zamankinden fazla katılım oldu.
Atılan sloganların içeriği oldukça boştu.
Sendikaların görüntüsü vardı, içerikten yoksundular.
İktidarların siyasi tercihlerine karşılık işçilerin tercihi siyasetten çok ekonomi olduğu gözden kaçmadı.
Sendikalar sınıf mücadelesinden uzaklaştıkça elde etmiş oldukları kazanımlar teker teker ellerinden kayıp gidiyor.
Sendikalar bu tehlikenin farkında olmalı.
Bilinçli üye sayısı gün geçtikçe azalıyor.
Gebze’de binlerce taşoren işçisi olmasına rağmen bu işçilerin neden 1 Mayıs’a katılmadığını sendikalar oturup düşünsün.
Taşoren işçiliğe karşı sendikalar ortak mücadele vermezse sendikalı üye sayısı azalmayı sürdürür.
Bizden hatırlatması...!