Metin Göktepe 1968'de Sivas'ın Gürün ilçesinde dünyaya geldi. Çabaladı, 1989 yılında İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesine girdi. Üniversite yıllarında öğrenci gençlik mücadelesinin aktif bir üyesiydi. Gazeteciliğe 1992 yılında Gerçek adlı bir dergide başlayan Göktepe, 1995 yılında Evrensel Gazetesi'nde muhabirlik yaparak mesleğine devam etti.

8 Ocak 1996 tarihinde cezaevinde öldürülen iki sol siyasi tutuklunun cenazesini haber yapmak için görevi başındayken polislerce gözaltına alınıp götürüldü. “Gazeteciye özel muamele" diyen polislerce Devrimci basın emekçisi olduğu için dövülerek öldürüldü ve o günden sonra mücadelesini Annesi Fadime Göktepe yürüttü. Bu yazı öldürülüşünün yıl dönümünde Metin Göktepe anısına Fadime Anaya yazılmıştır. Metin Abimi yüreğinden, Fadime anayı ellerinden öperim.

***

Fadime ana; Seni gülerken göre bilmek, karanlıklar içinde bir ülkenin sabahına, güneşler içinde uyana bilmek gibidir bize… Kavgada ölen her ananın acısını taşıya taşıya mı çöktü omuzların? Yoksa Metin’e kavuşmak için mi bu acele. Dur. Kal bizimle. Daha sana sarılmamış binlerce kızın, elini yüzüne değdirmediğin binlerce evladın var. Gitme.

Gözlerin hep içine mi aktı da kurudu pınarların? Yoksa düşmana göstermemek için mi sakladın? Sen ki mağrur ve muzaffer durdun zalimin karşısın da dik… Daha da duracaksın. Ve koşacak sana elinde kalemi, Fotoğraf makinesiyle gazeteci çocukların… Fadime ana; Seni gülerken göre bilmek, yaşanılan her acının hesabını sorabilmek gibi şimdi bize. Sen gülümse direnç ol yüreğimize, Öfkemize bilinç, binlerce anaya önder…

Fadime ana; Seni gülerken göre bilmek, Metin’i şimdi, Hatta şuan yanında hissetmek gibi bize… Çıkıp gelmesi tüm kayıp evlatların, yaramaz çocuklar gibi zillere basması… Ve sarılıp analarına girmesi gibi kapılardan içeriye…

Fadime ana; Biliyorum. Yüreğinin orta yerine saplanan evlat acısının izi hiç silinmeyecek. Ama binlerce Metin’inin sözü olsun sana. Bu Hesaplaşma da uzun sürmeyecek…