İsmail Kadı her zaman proleter devrimciydi

-Yazı dizimizde gazetemiz kurucusu, 1968 kuşağı devrimci İsmail Kadı’yı da anmak istiyorum. Akrabasısınız. Kadı’ya dair paylaşmak istediğiniz detaylar var mı?

-İsmail Kadı ile aile bağımız var. Annemin en küçük erkek kardeşi ve benim de dayımdır. Yakın yaş grubundan olmamız bizi Dayı-yeğen ilişkisinden çok önceleri kısmen çocukluk arkadaşı olarak bir arada tuttu. Daha sonra da dünyaya ortak bakış açısıyla bakan ikili olarak bir aradaydık. Bu çok erken yaşlarımızdan başladı ve ben onun etkisinde kalıyordum.

ÇALIŞKAN, DÜRÜST, GÜVENİLİR

-Erken yaşlarda Kadı’nın iş hayatı başladı. Benim okul hayatım. Ama hiç ayrılmadık o okullu gibi ben işçi gibi hayatımız iç içe girmişti. Aynı evi paylaşıyorduk. İlginç kişiliği vardı, tembellik veya işi ötelemek hiç aklına gelmezdi. Çok çalışkan, inatçı, inançlı ve kararlı biri olmak gibi bir hayat felsefesi vardı. İş seçmez ne iş olsa yapar ve hepsini başarırdı. 70’li yıların ikinci yarısında herkes tarafından tanınan tasarımcı döküm ustası olmuştu. Bazen Samsun ve Erzincan’dan lastik fabrikaları sahipleri onu özel olarak fabrikalarında çalışmaya götürürlerdi. Kısaca yaptığı işlerdeki başarısı onun ününü Trabzon’un dışına taşırmıştı. Çalışkan ve dürüst ve güvenilir biriydi. Bu yüzdendir ki onu herkes proleter diye tanırdı.

ARKADAŞININ ÖLDÜRÜLDÜĞÜ

SALDIRIDA AĞIR YARALANDI

-Olayları önsezisi çok kuvvetliydi. Algılama yeteneği ne kadar güçlü ise uygulama isteği ve azmi de bir o kadar güçlüydü.  Ara kademeleri kolay geçer sonuca odaklanırdı. 12 Eylül darbesinden biraz önce bir saldırıya uğramış yanındaki arkadaşı vefat etmiş Kadı ağır yaralanmıştı. O tarihlerde Trabzon’da bir ayda 19 kişi katletilmişti.

MATBAA İŞÇİSİ, KALEM EMEKÇİSİ

-Daha iyileşemeden 12 Eylül darbesi olmuştu. Herkes gibi 12 Eylül faşizminden çok sıkıntılar çekmişti. Tutuklamalar, ceza evleri, sürgünler işkenceler. Sonuçta 5 yıl siyasi yasaklı olarak yaşadıktan sonra yeniden demokrasi mücadelesine dönmüştü. Fakat bu sefer kulvar değiştirmişti. Kalem emekçisi, matbaa işçisi ve aynı zamanda kendi patronuydu. Ama o her zaman Proleter Devrimciydi.”

DEPREMDE BANA İLK O ULAŞTI AMA

SONRADAN SORMADAN… GİTTİ!

- Herkesin kendine hikayeleri, acıları vardır. Bazı acılar vardır toplum bilincini canlı tutar. ‘Benim kendi acım’ demediğim toplumsal bir gerçeği paylaşmak istiyorum. Tüm ülke halkımızın özellikle Marmara bölgesi insanımızın bilincini açık tutmak için İsmail Kadı ile yaşadığım acıyı paylaşayım.

KADI’LI VEYA KADI’SIZ

ACI YAŞAMAK İSTEMİYORUM

-İlk büyük acım 99 depremiydi. Çok büyük ve dayanılmaz bir felaket gelmişti başıma. Eşimi ve çocuklarımı kaybetmiştim Depremde.  Bana ilk ulaşan ve hiç yanımdan ayrılmayan İsmail Kadı oldu. Sonrada bana sormadan aramızdan ayrılıp gitti. Artık İsmail Kadı ile veya İsmail Kadı’sız acı yaşamak istemiyorum.