Hergün köşe yazısı yazmak bazen yorucu oluyor.

Ancak istekli olmadığınız günlerde dahi sorumluluk duygusu peşinizi bırakmaz.

Bugünlerde tahmin edeceğiniz gibi, önce şu noktaya vurgu yapmakta yarar var.

Yüzde 50’ye yakın bir oyla tek başına hükümet kursada AKP iktidarında normalleşme şansı gözükmüyor.

Seçmenin diğer yarısı böyle düşünüyor.

Bunu neye dayanarak söylüyorum;

Önceki gün gazeteci bir dostuma facebook üzerinden benimde yakından tanıdığım bir dernek başkanı tarafından mail gönderilmiş.

Kullandığı ifadeyi çok çirkin ve aşağılayacığı buldum.

Aynen şöyle bir uslup kulanmış; “Teröre destekleyen partilere oy veren kişileri facebook’umdan siliyorum.”

Kullunılan dil son derece tehlikeli.

Bunun adı meydan okumaktır.

Elbette insanlar sosyal medyada kiminle görüşüp görüşmeyeceğine kendileri karar verir.

Ancak AKP dışında partilere oy veren insanları bu şekilde zan altında bırakmak kimsenin haddine değil.

Gezi ayaklanmasından 17-25 Aralık sürecinden beri böyle bir gerçekle karşı karşıyayız.

Suruç katliamından 10 ekim Ankara saldırısından sonra durum daha da netleşti.

Kanımca bu ülkenin en yaratıcı, en üretken Dünya’ya evrensel değerlere en açık insanlarını tamamen yabancılaştıran onların özgürlük taleplerini şiddetle bastıran bir iktidar anlayışı.

Bu gidişle halkı ancak daha fazla baskıyla yönetebilirler.

Doğaldır ki, koalisyon çıkmış olsaydı durum farklı olurdu.

Toplumun tüm kesimleri birbirleriyle uzlaşma zemini bulurdu.

Geçmişte yapılan balkon konuşmalarını hatırlayalım.

Kardeşlikten, özgürlükten söz edenler ertesi gün ötekileştirici, gerilim yaratıcı söylemlerle insanların karşısına çıktı.

Bu yüzden balkonlarda yapılan konuşmalar inandırıcı değil.

Önemli olan icraatlardır...!

Demokrasiyi içselleştirmeyen iktidarlar güç zehirlenmesi yaşar...

Bunu da somut örnekleriyle yandaşlarda görüyoruz.

Genel seçimlerin üçüncü günü Eski Ekonomi Bakanı Ali Babacan sıcağı sıcağına bir açıklama yaptı.

Seçim meydanlarında “asgari ücret artışı konusunda verilen söz yok” ifadesini kullandı.

Eh ne diyelim unutkanlık böyle birşey...

Seçim meydanlarında söylenenler orada kaldı.

Şimdi gerçeklerle yüzleşme vakti...