Eğitim-Sen Gebze Cebe'yi unutmadı

Eğitim-Sen Gebze Şubesi, 13 yıl önce görev yaptığı okulda "meslektaşı" tarafından öldürülen Hüseyin Cebe'yi yazılı basın açıklaması ile andı. Şubede son 12 yıldır düzenlenen anma programı ise, Coronavirüs salgınından ötürü bu senelik, ertelendi. Eğitim-Sen Gebze Şube Yürütme Kurulu Başkanı Eylem Bahadır açıklamada şu görüşlere yer verdi: 

"Kaç kişi öldü... Unuttuk... Aklımızda tutmadık belki de... Unutmak ve kaçmak istedik... Görmemeyi ve unutmayı seçtik bu eşitsiz çarpışmada... Toplumun ezici çoğunluğu bu göz göre göre gelen vahşeti umursamayacak kadar kendi sorunları ile boğulmuşken, çok azınlıkta da olsak böyle yapmayanlar olarak hala varız... Vicdanını her şeye rağmen temiz tutanlar olarak bir yerlerdeyiz.

    Cezmi Ersöz "Suçtur Umutsuzluğa Kapılmak" kitabında "Her şeyin bir sınırı, her şeyin bir sonu vardı ama bu ülkede zulmün, eziyetin ve aşağılanmanın sınırı ve sonu yok." Diye yazıyor. Medyanın gemi azıya almış bu vahşetle kurduğu sınırsız uyum koşullarında ,teslim alınmış, vicdanını kaybetmiş toplumun vicdanını sarsmanın olanaksızlığından bağımsız, egemenlerin bu otoriter zihniyetin, bu sistemin gözlerimizi bu dünyaya açtığımız andan itibaren ailede, sokakta, fabrikada, iş yerlerinde ruhumuzu ve bedenimizi ne denli tahrip ettiğini, bizi her geçen gün biraz daha köleleştirmek için olmadık yollara başvurduklarını artık bizlerin dışında da bilenlerin sayısı artıyor.
     O yüzden; yakınmayı ve umutsuzluğu kendimize yasaklıyoruz. İnsan, nasıl yaşamak isterse öyle ölür... Kimi teslimiyetle hazır olda, sürünerek, el etek öperek... Kimi sonuna dek başeğmeden, sürünmeden, hayata ve yeniden doğuşa el vererek, erdemle ve onurla ölür... Ve bu ölümler başkalarının hayatlarını aydınlatır.
        Hüseyin Cebe ölümünün 13 yılında da bedenen olamasa da ruhen, fikri anlamda bizleri bir araya getirmeye devam ediyor. Hüseyin  Cebe bizlere diyor ki, örgütlenin,  birbirinize sahip çıkın, dayanışın, bir arada olun, ataleti, eylemsizliği ve korkuyu yenin... Adım atın...  Attıkça çoğalın...

Corona virüs nedeniyle 12 yıldır yaptığımız Hüseyin Cebe anmasını gerçekleştiremiyoruz. Fakat bu Hüseyin Cebe’yi ve ona yapılanları unutacağımız anlamına gelmiyor. O zaman bir söz vermiştik arkadaşımıza "Seni unutmayacağız ve unutturmayacağız Hüseyin."  Hangi koşulda olursa olsun Hüseyin Cebe bizim mücadelemizin içinde yaşamaya devam edecek biz de onu, anısı önünde saygıyla eğilerek yaşatmaya devam edeceğiz.

13 yıl önce bugün 2 Nisan 2007 tarihinde Darıca Süreyya Yalçın ilkokulunda sevgili arkadaşımız Hüseyin Cebe dilimiz söylemeye varmasa da bir meslektaşı tarafından öldürüldü. Katil Necati Kumaş, olayı planlamış hatta günlerce silah talimi yapmış biridir. İşlediği cinayetten sonra mahkemede akıl sağlığının yerinde olmadığını iddia etse de bizler bu cinayetin planlı ve programlı olduğunu biliyoruz. Bu planı yapacak kadar aklı başındadır. Diyelim ki katil gerçekten de akıl hastası ise o zaman ona öğretmenlik yaptıranlar bu suçu işlemiştir. Okula silah getirdiğini bilen müdür suçludur. Onu koruyan kişiler suçludur. Hüseyin’in katledilmesine neden olan bir kişi değil aslında dönemin idarecileri de bu suçun ortaklarıdır.
Bu karanlık günler bittiğinde biz Hüseyin’imizi yine salonlarda, alanlarda anlatmaya devam edeceğiz. Onun anısını yaşatmaya devam edeceğiz."