​​​​​​​DARICA’NIN SİMGELERİNİ TEK TEK YİTİRİYORUZ

Önce pelikanımızı yitirdik. Kendini bilmez birkaç kişi Darıca’nın simgesi olan canı bıçakladı. Öldü diye duyum aldık önce, sonra hayvanat bahçesi korumaya aldı diye farklı bir duyum. Sonuçta meydan simgesini kaybetti.

Paşa’mız aldı daha sonra onun yerini. Kocaman gövdesi ile salındı meydanda. Herkes besledi onu. O da herkesin gönlünü yaptı. Herkese sevdirdi kendini, herkesin verdiğini de yedi. Tüm esnaflar için çok özeldi. Hastalandı geçen ay içinde. Kaybettik onu da.

Sonra bu ikili çıktı karşımıza. Biri kocaman bir kurt diğeri minicik bir pincher. Nasıl bir araya geldiler bilemiyoruz. Ancak muhteşem bir birlikteliğe imza attılar. Minik, kurt sayesinde iki kış geçirdi Darıca’da. Soğukta hep ona sığındı ve uyudu. Büyük köpeklerin çoğu onu yalnız gördüklerinde sıkıştırdı. Hatta bir defasında çok büyük yara aldı. Şansız günüydü o gün, kurt yanında değildi. Kurt yakınında olduğu anda en ufak bir saldırıda kalkan oldu ona. Ona yapılan tüm saldırıları püskürttü. Miniği kovalayan bir köpeğin önüne nasıl geçtiğini bizzat ben gördüm. Minikte hiç ayrılmadı koruyucusunun yanından. Güvendeydi onunla.

Ancak 17 Mayıs akşamı ne oldu tamamen bir sır. Emin olduğumuz tek şey ikili birlikte değildi. Miniğimizin bedenini Dudayev Parkı sahilinde buldular. Yaraları olduğu söyleniyor. Ancak yaraların nedeni araştırılmadan otopsi yapılmadan minik bedeni yok edildi. Biz çok geç duyduk olayı. Ya bir gurup köpek saldırısı oldu, ya da art niyetli kişilerce katledildi. O noktayı gören kamera yokmuş, daha doğrusu kamuya açık bir alanda sadece otoparkı gören bir kamera varmış. Maddi şeylere verdiğimiz değeri apaçık ortaya koyan bir durum bu. Kurdun çok üzgün olduğu duyumunu aldık. Görmedim henüz kendisini. Arkadaşını özlüyormuş. Sadece o mu özlüyor. Tüm Darıca her çarşıya çıktığında gördüğü, hayranlıkla baktığı, beslediği canını özlüyor.

Rahat uyu miniğim.