‘’Ne işin var senin orada’’ diye başlayan yorumların ve görüşme sonrası ‘’Aman dikkat et ’’ diye yapılan onlarca uyarının alındığı bir yerdi bu bayramda benim için Diyarbakır.

Zannediyorlardı ki her an bir olay olabilir, her an bir çatışma çıka bilirdi. Hiç beklenmedik bir anda bir bomba patlaya bilir benimle birlikte onlarca kişi öle bilirdi. Yada ‘’Yabancı’’  olduğumuz anlaşılınca önümüz kesile bilir, Kürt olmadığımız sezilince cebimizde ki son kuruştan ayağımızda ki ayakkabıya varana kadar her şey alına bilirdi Diyarbakır’da.

Bunların hiç biri yaşanmamış olsa da Haklar arasına mikrop saçan yalancı medya, rolünü iyi oynamıştı insanların algısında. Oysa bilmiyorum, kaç tane şehir vardır farklı dillerle konuşan insanların anlaşa bildiği, Barış talebinin bu kadar içten sergilendiği ve kent yaşantısıyla tarih ve kültürün bu kadar iç içe geçtiği kaç şehir.  

İlla da bir taşın altından ‘’Terör’’ çıkartılacaksa bilinmelidir ki en büyük ‘’Terör’’ işsizlik orada. Başbakan vaktiyle ziyaret ettiğinde, Diyarbakır’a yeni bir cezaevi yapacaklarını söylemek yerine fabrika kuracaklarını, iş olanağı yaratacaklarını söyleseydi yahut son yıllarda kirli dış politikalarına harcanan paranın birazı sararmış yaprağa, kurumuş toprağa ekin ekenlere verilseydi gençler bu denli sokaklarda işsiz gezmezdi. Ve gözümüz her baktığında okul çağı çocuklarını mendil satarken, ışıklarda cam silerken, bir yerlerde dilenirken yada çalışırken görmezdi.

‘’Barış süreci’’yle ilgili fikrini aldığım Diyarbakırlı arkadaşlardan hiç biri AKP’nin süreçle alakalı samimiyetine güvenmese de barış için her fırsatın değerlendirilmesi gerektiği görüşüne sahip. Bu görüşten kaynaklı sürece dair ‘’sabır çekiyor’’ sesli eleştiriler de bulunmuyorlar. Kimi yerlerde inşa edilen kalekol’lar yeniden başlayacak bir savaşın hazırlık aşamaları olarak düşünülse de ‘’Çatışmamazlık’’ sürecinden herkes memnun. En yalın haliyle ‘’insanların ölmemesi’’ dağlardan çatışma haberlerinin gelmemesi mutlu ediyor bölgede yaşayan herkesi. Ayrıca esnaflar ‘’Çatışmamazlık’’ süreciyle birlikte kente dışarıdan gezmeye gelenlerin sayısında artma olduğunu, Ticaretle uğraşanlar ise işlerinde önemli hareketlenmelerin meydana geldiğini bildiriyor.

Geçtiğimiz günlerde Başbakan tarafından açıklanan ‘’Demokrasi paketi’’ne tepkiyse büyük. Her köşe başında zaten Kürtçe konuşulan bir bölgede X,Q ve W harflerine ‘’Özgürlük getirmek’’ gülünç kaçıyor. Ve zaten yıllarca Kürtçe yapılan siyasi propagandayı ‘’Serbest hale getirmek’’ hiçbir anlam ifade etmiyor. Para karşılığı Anadilde özel okul ve Andımız’ın kaldırılması bölgenin gerçek ihtiyaçlarını karşılamamakla birlikte yerel seçimler için halkın diline çalınan bir parmak bal gibi düşünülüyor.

Diyarbakır’da BDP’nin siyasi ve örgütsel ağırlığı şüphe götürmez. Görüştüğüm arkadaşlarda önümüzde ki yerel seçimlerden çokça umutlu. Açıklanan rakamlar değişse de ortalama 7 bin üyesinin KCK’dan cezaevinde olmasına rağmen BDP’nin bu seçimlerde sadece Diyarbakır da değil Doğu ve Güneydoğu bölgesinde de çok daha fazla belediyenin yönetimini alacaklarını düşünüyorlar. Bu ifadelerin yanında Diyarbakır’ın neredeyse tüm ilçelerinde Hizbullah’la ilişkisi olduğu iddia edilen HÜR DAVA PARTİSİ ilçe tabelaları görünüyor. Cemaat örgütlenmesinin varlığı da kendisini açık bir şekilde hissettiriyor Diyarbakır da. Bir çok yere açılan cemaat yada cemaate yakın okullar kentte bir hayli fazla.

Gezi direnişi ise görüştüğüm arkadaşlar için en büyük yara. ‘’Barış süreciydi’’ diyorlar, ‘’Çıkamadık sokağa’’ diyorlar, ‘’Bu konuyu konuşmayalım’’ diyorlar, ‘’Bizim için sürece destek vermemek büyük hataydı’’ diyorlar. Geçiştiriyorlar, Susuyorlar.

Gelelim sona. Yukarıda ki siyasi gözlemlerimin dışında sabah kahvaltı da dahi yenilen ciğer şiş, her mekânda sunulan kaçak çay, köşe başı satılan kaçak sigara, bin bir çeşit baharat ve yüz bir çeşit peyniriyle, tarihi kalıntıları ve kültürüyle gidilmesi gereken bir yerdir Diyarbakır.